Ağzımın kenarından akan kusmuk gibisin.
Yeşil bir asalet var içinde, birazcıkta ekmek parçaları
Neden böyle oldu, neden içimi döktüm yerlere
Yoksa sen miydin miğdemi bulandıran
Yoksa senmiydin benliğimdeki ekmek parçaları
Kusmuklu ekmekleri martılara fırlattım gülüm
Afiyetle sevgi kırıntılarımı yedi martılar
Uçarken o asil martılar göklerde
Seni sıçtılar yerlere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder